24 Ekim 2013 Perşembe

Mutsuzluğuma Aşığım Ben.














Mutsuzluğuma aşığım ben. Rahat batıyor bana. Sürekli bir sevinç hali yaşamadım hiç. Merdivenler hep aşağı doğruydu. Karanlık mahzenlere, dipsiz kuyulara doğru. İki indim, bir çıktım mehter takımı gibi.
Lanet olsun, ne istediğimi de bilmiyorum ki.

Bir bakmışsın batsın bu dünya moduna girip, elimde soda şişesiyle aşındırıyorum kaldırımları. Bir bakmışsın oscar kazanmış aktristin gülümsemesiyle ekranlardayım. Bundan sebeptir belki, insanlardan uzak durmam.
Darmadağın ruh halimi canım istediğinde toplamam.

Özgürlük değil bu tam tersi bir şey. Koskoca evrende hapsolmak. Bırakın olduğum gibi kalayım ben, ellemeyin.
Ne geldiğimde yerim dolsun, ne de gittiğimde kalbiniz boş olsun. Sadece Gideyim.

Diyorum da kime diyorum. Öyle ki sadece söylediğimle kalıyorum. "Ben yaparım" diye gaza getirip getirip ortalığa saldığınız canavarlara laf yokta biz kıyıda köşede huzur arayınca mı suçlu oluyoruz? Bırak dostum bu işleri. Bir düşün bakalım niye? Buyurun yine başa döndüm.

Lanet olsun ne söylediğimi de bilmiyorum ki.

3 yorum: